ដំណើរវិវត្តន៏ទឹកស្អាតភ្នំពេញ
![]() |
ឯកឧត្តម ឯក ស៊ុនចាន់ |
លោក ឯក ស៊ុនចាន់ បានបំពេញតួនាទីក្នុងរដ្ឋាករទឹកស្វ័យក្រុងភ្នំពេញអស់រយៈពេលជាង
១៦ ឆ្នាំគិតត្រឹមឆ្នាំ ២០០៩។
លោកត្រូវបានស្នើរមកកាន់ក្នុងវិស័យនេះចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៣ បន្ទាប់ពីការបោះឆ្នោតជាតិដែលគាំទ្រដោយអ៊ុនតាក់។ លោកបានដើរតួនាទីយ៉ាងសម្ខាន់ក្នុងការកែប្រែស្ថាប័នដែលពុករលួយនិងអសម្ថភាពទៅស្ថាប័នដែលផ្តល់ទឹកស្អាត សុវត្ថភាព និងតម្លៃសមរម្យសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ទឹកក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ។
ខាងក្រោមនេះជាខ្លឹមសារកែសម្រួលពីបទសម្ភាសន៏របស់លោក
ឯក ស៊ុនចាន់ជាមួយលោក Rohan Mukherjee នៅថ្ងៃទី ២៨
ខែតុលា ឆ្នាំ ២០០៩។
បន្ទាប់ពីបោះឆ្នោតឆ្នាំ ១៩៩៣ លោកត្រូវបានអភិបាលក្រុងភ្នំពេញស្នើផ្លាស់ប្តូរតំណែងមកជួយធ្វើការកែទម្រង់ក្រសួង
ស្ថាប័នសាធារណៈដែលកំពុងជួបការលំបាកជាពិសេស ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ។
ភ្លាមនោះលោកសម្រេចជ្រើសយក វិស័យទឹកស្អាត។ មុនការជ្រើសតាំងលោកឲ្យកាន់តំណែងក្នុងរដ្ឋករទឹកក្រុងភ្នំពេញ
លោក ឯក ស៊ុនចាន់ ពុំបានដឹងស៊ីជម្រៅទេក្នុងវិស័យនេះ ដូច្នេះលោកបាកសុំពេលគេ មួយខែ
ដើម្បីស្វែងយល់ពីប្រព័ន្ធនៅទីនោះ។ បន្ទាប់ពីស្វែងយល់អស់រយៈពេលមួយខែមក
លោកបានធ្វើសេចក្តីសន្និដ្ឋានថា បុគ្គលិកមួយភាគធំដែលបំរើការនៅក្នុងវ័ស័យនេះ
ធ្វើការដើម្បីតែប្រយោជន៏ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
ពួកគេព្យាយាមគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីរកចំណូលសម្រាប់គ្រួសារគេ
លើកលែងតែបុគ្គលិកមួយភាគតូចប៉ុណ្ណោះដែលប្រឹងប្រែងដើម្បីស្ថាប័នមួយនេះ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងនេះបានលោក
បានរៀបចំប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងជាថ្មី រកមនុស្សដែលមានចិត្តធ្វើការ ដើម្បីស្តារស្ថានភាពដែលកំពុងយ៉ាប់យឹននេះ។
លោកបានចាត់ថ្នាក់មនុស្សជាបីប្រភេទ ៖ ប្រភេទទីមួយក្រុងមនុស្សដែលខ្វល់ខ្ខាយដែលរឿងប្រយោជន៏ផ្ទាល់ខ្លួន
ប្រភេទទីពី ជាក្រុងមនុស្សដែលអសកម្មពោលគឺមិនដឹងថាត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីអភិវឌ្ឈន៏ស្ថាប័ននេះ
និងប្រភេទទីបី ជាក្រុមមនុស្សដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សាមកពីបរទេស ដូចជា រុស្សី
អាល្លឺម៉ង់ អាល្លឺម៉ងខាងលិចដែលមានគំនិតអភិវឌ្ឈន៏។
ហើយក្រុមមនុស្សទីបីនេះហើយដែលលោកប្រើដើម្បីរុញស្ថាប័ននេះឲ្យដើរលើផ្លូវត្រូវវិញ។
វាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលឡើយដោយធ្វើការផ្លាស់ប្តូរមុខតំណែងបុគ្គលក្នុងស្ថាប័ននេះ
ដោយរុញក្រុមមនុស្សទីបីឲ្យដើរជួរមុខហើយដកមនុស្សអសកម្មចេញ។ លោក ឯក ស៊ុនចាន់ត្រូវបានកាសែតដែលមានឥទ្ធិពលនាពេលនោះធ្វើការវាយប្រហារជាញាក់ញាប់។
យ៉ាប់ជាងនេះទៅទៀតបុគ្គលិកដែលធ្វើការនៅផ្នែកសំអាតទឹក
(Treatment Plant)បានលួចយកសារធាតុគីមីទៅលក់ក្នុងផ្សារងងឹត។
បុគ្គលិកដែលដើរប្រមូលលុយតាមផ្ទះ
យកលុយដែលបានមកពីការប្រមូលនេះដាក់ក្នុងហោប៉ៅខ្លួនទៅវិញ។
លោកព្យាយាមអស់រយៈពេលយ៉ាងតិច១ឆ្នាំកន្លះទៅ២ឆ្នាំដើម្បីស្តារស្តានការណ៏នេះឡើងវិញ។
ហើយពេលខ្លះពួកគាត់ស្ទើរតែបោះបង់វាចោលទៅហើយ។
លោកបន្តថាដើម្បីធ្វើរឿងនេះទៅបានលោកមានការគាំទ្របីប្រភេទ៖
ទីមួយគឺការគាំទ្រពីថ្នាក់លើជាពិសេសអតីតអភិបាលក្រុងដែលផ្តល់ការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហំ។
ហើយរឿងដែលធ្វើឲ្យលោកសប្បាយចិត្តទៀតនោះគឺការជួយពី ធនាគារពិភពលោក។
ហើយរឿងទីបីគឺអ្នកគ្រប់គ្រងថ្មីដែលជួយលោកក្នុងការដើរទៅមុខបន្តទៀត។ នៅពេលនោះមហាជនគ្មានការចាប់អារម្មណ៏មកលើស្ថាប័នមួយនេះឡើយ
ពីព្រោះតែគុណភាព សេវាកម្ម មានកម្រិតទាបបំផុត។ ហើយប្រសិនបើអ្នកគ្មានអំណាច
ឬមិនមែនជាអ្នកមាន អ្នកមិនអាចតភ្ជាប់ទឹកប្រើប្រាស់បានឡើយ
ព្រោះគ្រាន់តម្លៃតទឺកដំបូងអ្នកត្រូវចំណាយអស់ ១០០០ ដុល្លារឯណោះ។
ដកស្រង់ពីបទសំភាសន៏ Innovations for Successful Societies.
ដោយ៖ ប៊ួ ចា
បញ្ចេញ វាចារណ៏
No comments