ការអនុវត្តនូវនយោបាយពង្រីកទឹកដីនៃជនជាតិយួនមកលើនគរចំប៉ា (ចាម)

 

នគរចំប៉ា នេះលាតសន្ធឹងតាមឈ្រសមុទ្រចិនចាប់តាំងពីខេតត្ត ក្វាងប៊ិញ រហូតដល់ខេត្ត ផាន់ធៀតដែលមានធានីឈ្មោះ ពិជ័យ។

ជនជាតិយួន ចាប់ផ្តើមអនុវត្តនយោបាយឈ្លានពានពង្រីកទឹកដីមកលើកនគរចំបា៉ ដោយប្រើល្បិចនយោបាយដូចខាងក្រោម៖

១. ឲ្យប្រជារាស្ត្រយួនលបជ្រៀតជ្រែកចូលមកតាំងទីរស់នៅរកស៊ីដោយសន្តិវិធី

មេដឹងនាំយួនបានប្រដៅប្រជាពលរដ្ឋគេថា ជនជាតិយួនជាដើមឬស្សី បើបានដុះឬសចាក់ស្រែសនៅទីកន្លែងណាយហើយពុំមានដើមឈើឯទៀតមកដុះក្បែរបានទេ។ ដើម្បីយកទឹកដីចំប៉ានិងខ្មែរបាន មេដឹកនាំយួន ប្រដៅកូនចៅជាតិគេថា “ ស្ត្រីដែលកើតមកហើយ ហើយមានអាយុរង ១៤ ឆ្នាំ ស្រ្តីនោះអាចធ្វើជាប្រពន្ធគេបាន។ អ្នកចង់បានទីកន្លែងឬទឹកដីរស់នៅរកស៊ីដោយធូរធារហើយងាយស្រួល សូមកុំភ្លេចយកសម្រស់កូនស្រីរបស់នាក់ទៅធ្វើជាភរិយានៃជនជាតិនគរនោះ ហើយកុំភ្លេចសន្តោងឲ្យសោះនូវគ្រួសារកូនចៅរបស់យើង ឲ្យមករស់នៅជាមួយគ្នាក្នុងនគរនោះផង។

២. លំណូកសូកប៉ាន់មាស ប្រាក់ ពេជ្រ និង ស្រ្តីរូបល្អស្អាតមកធ្វើជាមធ្យោបាយ ។ល។

មេដឹកនាំយួនប្រដៅរាស្ត្រគេថា បើឯងទៅដល់ប្រទេសណា ភូមិ ឃុំ ស្រុកណា បើមន្ត្រីអ្នករដ្ឋការ ឬអ្នកដឹកនាំរដ្ឋនៃប្រទេសនោះមិនចេះរកស៊ីសំណូកទេ ចូរឯងលើកកញ្ជើរដើរទៅរកកន្លែងណាដែគេស៊ីសំណូក។

ដើម្បីឲ្យបានសម្រេចនូវគោលបំណងរបស់យើង ចូរឯងកុំភ្លេចយក ស្រ្តីជាកូនក្រមុំរបស់ឯង ទៅជូនអ្នកមានសមត្ថកិច្ចឬអ្នកដឹកនាំប្រទេសនោះឲ្យសោះ។

៣.ធ្វើឲ្យអំណាចអ្នកដឹកនាំរដ្ឋ ឬ ប្រទេសនោះទន់ខ្សោយ កាលណាប្រជារាស្ត្ររបស់គេមករស់នៅច្រើន

មេដឹកនាំយួន ប្រដៅរាស្ត្រគេថា៖ បើបណ្តាជនរបស់យើងទៅរស់នៅប្រទេសនោះ បានកុះករច្រើនហើយ ចូរឯងកុំភ្លេចបំបែកបំបាក់អ្នកដឹកនាំប្រទេសនោះឲ្យឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា ពីអង្គការកំពូលរហូតដល់ថ្នាក់ទាប បំបែកបំបាក់អ្នកដឹកនាំឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីប្រជារាស្ត្រ ធ្វើឲ្យផ្ទៃក្នុងប្រទេសនោះអាប់អ៊ួរបង្កើតអនាធិបតេយ្យ អំពើពុករលួយគ្រប់បែបយ៉ាង ដូច្នេះអំណាចអ្នកដឹកនាំរដ្ឋប្រទេសនោះ ខ្សោយ ហើយឆ្លៀតពេលដែលប្រទេសនោះកំពុងទាស់ទែងគ្នា ហើយជនជាតិយួននាំគ្នាបះបោរឡើងទាមទារសិទ្ធិសេរីភាពរបស់យើង ជាជនជាតិភាគតិច។

៤. ទីបំផុត ចាប់ផ្តើមធ្វើអន្តរាគមន៏ ដោយយោធាពីខាងក្រៅរួមនិងខាងក្នុង

មេដឹកនាំយួនបានប្រកាសប្រាប់រាស្ត្រកេថា៖ យើងជនជាតិយួន បើចង់បានទឹកដីប្រទេសណាមួយយើងមិនអាចលើកទ័ពទៅវាយប្រទេសនោះបានទេ លុះត្រាតែយើងប្រើមធ្យោបាយនិងល្បិចទាំង ៤ ដែលយើងបានទទួលមេរៀនពីចិន យកនគរយើង ទើបយើងបានសម្រេចគោលបំណជាពុំខាន។

នេះហើយជាល្បិច និង មធ្យោបាយរបស់យួនដែលវាអនុវត្តយកនគរចំប៉ា និង ទឹកដីខ្មែរកម្ពុជាក្រោមព្រមទាំងរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។